Lac d'Arvouin déjà vu
Lac d'Arvouin en Tête de l' Avalanche
Tête de l'Avalanche (1.854m)
- 10,1 km
- 700 hm
- 01:30 uur
Heenweg
Vandaag besloot ik lekker een rondje te rennen bij Lac d'Arvouin. De wandeling vanaf Sevan Devant naar Lac d'Arvouin (1.663m) is heel toegankelijk. De hoogtemeters vallen alles mee en op een rustig tempo wandel je binnen zo'n 25 minuten naar het meertje. Het is ook een fijne route om te oefenen met trailrunnen, het pad loopt namelijk op de heen weg wel schuin omhoog maar is op de meeste segmenten wel renbaar. Al rennend ben je dan ook binnen 10 tot 15 minuutjes bij het meer. Ik besloot daarom -tegen mijn gewoonten in- geen water, reddingsdeken of jasje mee te nemen.
Eenmaal bij het meertje kan je links- of rechtsom. Via links ga je eerst een bruggetje over en kom je langs plekken waar weleens gekampeerd en geklommen wordt. Het meertje is kraakhelder! Zonder moeite spot je de ene na de andere vis. Via rechts loop je de meest gangbare route, richting Chalet d'Arvouin (1.720m), waar overigens ook bivak- of kampeermogelijkheden zijn. Ook via links kan je bij het Chalet komen, maar dan loop je in de lente en zomer wel door hoge planten. Vanaf Chalet d'Arvouin is goed te zien hoe het pad zich vervolgt richting Tête de l'Avalanche. Dit is een steil pad van grind en stenen. Na een korte klim van 134 hoogtemeters ben je er al. Het uitzicht is hier echt prachtig! Hoewel het logischer lijkt om hier het pad naar rechts te nemen, ga ik juist vaak naar links. Als je namelijk om het hoekje van deze berg loopt heb je geweldig uitzicht over Vallée d'Abondance, aanrader!
Terugweg
Terug raad ik aan dezelfde route te nemen, deze is heerlijk om naar beneden te rennen. Er is ook een nog steiler pad (als je bij de Tête wel rechts was gegaan) maar daarbij moet je wel erg goed opletten om niet te vallen. Bij de Chalet staat trouwens een kudde hele lieve koetjes. Het paadje terug is exact hetzelfde, je passeert nog een andere kudde alpen koetjes, loopt langs de wand van de berg, passeert twee charmante boerderijtjes en bent voor je het weet alweer terug bij de Sevan Devant Parking. Ik vind dit een heel fijn pad om te trailrunnen, doordat je goed moet opletten waar je je passen zet maar ook goed je eigen tempo kan bepalen doordat het niet te steil is. Tijdens de terugweg begon het met regenen, heerlijke afkoeling zo richting het einde van mijn dagtripje dacht ik... niets bleek minder waar.
Autosleutel kwijt...
Eenmaal terug bij de Parking kwam ik erachter dat ik mijn autosleutels verloren was onderweg... shit! Hele route opnieuw dus. Onderweg heb ik alle tegenliggers gevraagd "Pardon, vous avez trouver un clé de voiture?" en zelf erg goed gezocht maar helaas zonder succes. Ik blijf altijd overdreven optimistisch in dit soort situaties. Om de één of andere reden denk ik altijd dat het wel goed komt, ook toen het inmiddels wel duidelijk was dat ik hem niet had gevonden. Aan de andere kant: definieer "goed komen", want ik ging dan maar te voet terug naar het hotel, waar ik gelukkig nog wel een reservesleutel had liggen.
Collega-van-het-jaar-award
De volgende dag haalde collega Annders mijn auto op. Merci-kes (zoals zij altijd op z'n vlaams zegt) Ann!
Paulo de Panda.
